Werk aan de winkel

We waren vandaag weer in Utrecht. Ik ben niet zo gek op rijden in dergelijke drukte, al is het vaak een kwestie van met de stroom meegaan. In zo'n stad kom ik veel vreemde verkeerssituaties tegen. Alsof men niet top down, maar bottom up de inrichting heeft bepaald. Dus komen er allerlei straten bij elkaar die dan maar met een vreemd ogende en zeer apart rijdende rotonde met elkaar zijn verbonden.
Van vier hoog keek ik neer op de drukte beneden mij. Ik zie veel mensen uit andere culturen. Er is veel winkelend publiek, dat ik terloops afval zie 'verliezen' in de parkeervakken als ze uit- of instappen. Zakdoekjes, verpakkingen van snoepgoed en snacks en resten van fruit (sinaasappelschillen en klokhuizen). Als ik even heen en weer loop naar de geparkeerde bus, zie ik erg veel zwerfafval op straat en in de perken liggen. Ook daar waar vuilcontainers zijn.
Het fijne van een omgeving met veel hoogbouw (een germanisme?) is dat er speciale voorzieningen zijn om het afval gescheiden te kunnen opruimen. Maar helaas redden veel mensen het niet verder dan tot de inzamelingsplek. Daar laten zij bekaf van alles en nog wat uit hun handen vallen en verlaten ongezien de plaats delict. Nee, ze zijn niet hun milieupas vergeten, want die is daar niet nodig. En de grote containers zijn alles behalve vol. Als ik daar een weekje zou logeren, dan zou ik als vrijwillige opruimer van zwerfvuil dagelijks bezig kunnen zijn.