Tegen verzakking

Vanmorgen heb ik eindelijk eens wat aan het mogelijk verzakken van het achterportier gedaan. Aan dat portier hangt sinds kort de jerrycan annex toolbox met het boordgereedschap. Dus de krik, gevarendriehoek en wat ander grof spul om eventueel een lekke band te kunnen verwisselen. Dankzij de omgebouwde jerrycan heb ik het gereedschap onderweg lekker bij de hand.
Om te voorkomen dat het portier waar de jerrycan aan bevestigd is, scheef getrokken gaat worden. Heb ik na veel passen en meten twee kunststof blokjes onder op het kozijn gemonteerd. Als het portier gesloten is, staat het als het ware op de blokjes. De vorige eigenaar had een fietsendrager aan het portier opgehangen. Niet aan de scharnieren, maar gewoon aan de deur. Toen is de deur scheef getrokken. Ik heb hem toen geprobeerd wat terug te duwen (met een krik onder het geopende portier) en dat is ten dele gelukt. Maar nu rust het portier als het gesloten is op de

twee kunststof blokjes. Ik heb ze gemaakt van een u-vormig stelplaatje (op de 2e foto een wit heel exemplaar). Ze zijn er in verschillende diktes en hebben schuin afgekante poten. Ik had er een van 10 mm nodig en dan alleen de beide pootjes. Dat werd dus even zagen. Om te voorkomen dat de plaatschroeven om de blokje te bevestigen niet de onderzijde van het portier zouden beschadigen, heb ik ze laten wegvallen in het blokje. Ik heb met een iets grotere boor daarvoor ruimte gemaakt. De bovenkant van de blokjes zijn nu glad. Het was trouwens lastig boren met die grotere boor, want de boor trok zich in het kunststof van de blokjes. Dat kwam doordat ik de schroefgaten eerst geboord had. Een beetje suf, maar goed. Met geduld en gevoel heb ik het gered. Daarna heb ik ze zwart gespoten. Een creatief klusje, maar het is weer allemaal gelukt.