Als ik nu nog zou werken, dan had ik de komende vrijdag als verlofdag geprikt. En de maandag en dinsdag na het weekend ook. Zo plande ik mijn verlofdagen, om zoveel mogelijk rendement te halen uit feestdagen en weekenden. Een ochtend vrij nemen deed ik nooit. Zo'n vrije ochtend zou naar mijn idee gevuld worden met de overheersende gedachte, dat ik 's middags op tijd op werk moest verschijnen.
Ik nam wel 's middags vrij. Vaak spontaan. Dan had ik er genoeg van of zo. En anders nam ik een langere lunchpauze om even op adem te komen. Als projectmanager kreeg ik aardig wat voor mijn kiezen. Vandaar. Het is een paar keer voorgekomen, dat ik mijn vakanties dusdanig plande, dat ik langere tijd mijn leidinggevende niet zou zien. Dus stemde ik mijn verlof af op die van hem. Dan zag ik hem zes weken niet. Ik deed dat wanneer sprake was van onplezierig gedrag van zo'n iemand. Een keer beklaagde zo'n naar iemand zich bij mij, vanwege zijn vakantie. Die was door de regen in het water gevallen. Ik waagde toen te zeggen : "Ach ja, vakantie moet je wel verdienen."
Ik ben blij dat ik van al die toestanden af ben. Ik ben al 5 jaar lang met groot verlof.