Cadeau geweigerd

Gedurende mijn hele loopbaan heb ik één keer een afscheidscadeau geweigerd. Bij dat bedrijf werkte ik niet zo lang als hoofd ICT. De bedrijfscultuur was voor mij te barbaars. Ik heb me daartegen verzet, maar tevergeefs. Mijn medewerkers en ik werden door collega's geregeld onheus bejegend en afgeblaft. Vaak heb ik moeten zeggen : "Ik ben geen hond." Diverse keren heb ik met betrokkenen gesproken, maar er veranderde niets. Ja, ik heb toen vaak mijn nek uitgestoken, iets wat me niet in dank werd afgenomen. De directie bleef ondanks mijn / onze klachten achter de rest staan. Het kwam mij dan ook huichelachtig over, toen men mij op de laatste werkdag tijdens een bijeenkomst een afscheidscadeau wilde overhandigen. Daar heb ik en plein publique voor bedankt. Op verzoek van een paar collega's heb ik mijn besluit toen openlijk toegelicht. Daar waren ze niet allemaal blij mee, maar ja de waarheid is soms hard. De ICT medewerkers en een paar anderen steunden mijn besluit. Werken moet, als het even kan, leuk blijven. Een mindere dag of zelfs gedurende een korte periode is geen punt. Maar als werken structureel vervelend geworden is, ben ik weg.