Soms lees ik heftige tot lelijke commentaren op stukjes, waarin mensen zich zorgen maken over bepaalde situaties. Natuurlijk valt erg vaak het wordt 'zeikerd' of 'gezeik'. Dat is tegenwoordig steeds meer de norm : lelijk doen. Mensen die zich zorgen maken zijn de mensen die meedenken. Althans, dat heb ik vele grijze haren geleden geleerd. Synoniemen voor 'zorgen maken' zijn in veel gevallen voor anderen 'kritiek' of 'klacht' of 'gezeur'. Dat soort woorden hebben op voorhand een negatieve lading en daar wordt op soortgelijke manier op gereageerd.
Wat zouden die lelijk reagerende mensen doen as iemand schreeuwt : "Stelletje eikels, daar ligt een bom!"? Zouden ze naar de inhoud of naar de manier waarop luisteren? Wordt het "Rot op zeikerd"! (gevolgd door Boem!) of gaat men er als een haas vandoor?
Meedenken wordt vaak niet op prijs gesteld. Bij de invoering van kwaliteitssystemen heb ik dat al te vaak gemerkt. We spraken dan weliswaar over een stukje bedrijfsproces, maar de uitvoerenden trokken het zich persoonlijk aan. Dus werden de hakken in het zand gezet. Hetzelfde gedrag merkte ik tijdens beoordelings- en/of functioneringsgesprekken. Mensen schieten liever snel in de verdediging in plaats zich open te stellen en iets te willen leren. Een reden waarom de meesten zich traag of niet verder ontwikkelen en projecten bij de overheid vastlopen / mislukken.
Nadat ik de kachel een plekje onder de stoel gegeven heb, heb ik het geheel even gelaten voor wat het is. Om de boel te laten bezinken. Vandaag ben ik weer naar de loods gegaan, om het klusje af te ronden. In de loods heb ik de situatie nogmaals bekeken en ben er tevreden over. Afgelopen dagen heb ik geen nieuwe ideeën opgedaan, dus de kachel blijft waar ie nu staat. Ik heb een metalen plaatje gemaakt om de warme lucht stroom wat om te leiden. De warmte moet schuin naar links de cabine instromen. De luchtstroom blaast voor een deel tegen de opbergkast, die ik gemaakt heb toen ik de ruimte onder de andere stoel nodig had voor de hh-accu. Uiteraard heb ik voor de oplossing gebruik gemaakt van wat afval. In dit geval een zijkant van de kast waarin een cv ketel gemonteerd was. Die is mooi wit metaal. Met de slijptol heb ik het plaatje op maat geslepen en daarna zwart gespoten met hittebestendige lak. Dat busje was ooit bedoeld voor de uitlaten van mijn motorfiets. Na het zwart spuiten was het busje leeg. Mooi.
Na montage van het plaatje (geïsoleerd aan de achterkant), heb ik de campingstoelen en tafel weer op z'n plek gezet. Ze staan achter de stoel van de bestuurder met twee spanbanden vastgesjord aan het keukenblok. Ze kunnen geen kant op. Nou ja, alleen de kant waar wij heen gaan met de bus; de goede kant.