Ik nam de sleutel uit het slot en voelde gelijk wat weerstand. Hetzelfde voelde ik toen ik de sleutel er zachtjes weer instak. Draaien was onmogelijk. Het slot leek geblokkeerd. "Aha, ik smeer 'm", dacht ik gelijk. Ik zei tegen deze oma, dat ik even een spuitbusje ging halen. Binnen 5 minuten waren wij terug. Fenna, onze draadloze deurbel, snapte er geen barst van : wandelen, weer terug naar huis en nu toch weer wandelen?
Weer bij deze oma aangekomen gaf ik haar de riem. Daarna plaatste ik het slangetje op de spuitbus en hield het uiteinde voor het sleutelgat. Ik spoot een keer en gaf zodoende het slot de volle laag. Daarna heb ik de sleutel gecontroleerd. Die was niet beschadigd. Dus ook wat olie op de sleutel gesmeerd en toen hem zachtjes in het slot geduwd. Dat verliep zeer gladjes vergeleken met de vorige keer. Ik kon de sleutel soepeltjes omdraaien. Ik zei : "Sesam open u!" en zie de deur ging open. Ik heb toch ook maar de sluiting zelf van wat wd40 voorzien. Oma was opgelucht. Een sprongetje in de lucht ontbrak, want daartoe is ze fysiek niet meer in staat. Ik adviseerde haar niet haar zoon te bellen, maar hem gewoon te laten komen. Een beetje gemeen, maar ja die man laat zijn moeder heel vaak in de kou staan. Hij komt enkel wanneer ie haar nodig heeft als oppas. Misschien blijft ie nu eens gewoon voor de gezelligheid. Voor haar. Maar goed, ik heb weer iemand blij gemaakt. Fenna en ik konden echt op pad.