Waarom ik me niet druk maak over het klimaat? De afgelopen 60 jaar heb ik het klimaat zien veranderen. Op de lagere school (jaren 50) leerde ik, dat ons klimaat verandert. Er was een tijd waarin zelfs de Sahara groen was. Het zou hier, op het noordelijk halfrond, warmer gaan worden. Als uitleg werd verteld, dat het komt vanwege de draaiende aarde en de planeten erom heen. Over het stoken van kolenkachels werd met geen woord gerept. Ook in het latere onderwijs werd de klimaatverandering gepresenteerd als iets 'normaals', dat algemeen geaccepteerd werd.
Laatst zat ik lekker lui op de bank te kijken naar het leven van Inuit aan de Noordpool. Ook daar is sprake van klimaatverandering. In het begeleidend commentaar werd verteld, dat die verandering 'normaal' is. Na de orkaan Ninja zijn daar wel meer veranderingen bijgekomen, zoals die van de winden. De Inuit waren verbaasd dat in de maand september nog steeds niet al het ijs gesmolten was. Huh? Ja, het was koud gebleven. Ik hoorde niets over stikstof (daar adem ik dus al ruim 70 jaar bijna 80% van in. Ook geleerd op mijn schooltje) of andere vormen van vervuiling als mogelijke oorzaken. Er werd naar de Grote Oceaan verwezen, waar de opwarming langzaam verschuift vanwege .....de draaiing van de aarde. Maar ja, dat soort mededelingen past niet in het klimaatdogma van de klimaatterrorsiten.
Tja, stikstof. Ik kan me voorstellen dat vanwege het summiere onderwijs velen uit de generaties na mij schrikken van die bijna 80%. Tot zelfs in paniek raken toe. Maar ik, met mijn nog gezonde verstand en degelijke schoolopleiding vind het gewoon stikstof. En tussen al die stikstof in bevindt zich nog zo'n 20% zuurstof. Maar 20%??!! Raak je al in ademnood? Hahaha! Laat onverlet, dat we zuiniger moeten zijn op ons milieu en..... onze kinderen.