Ik ken moeders die van mening zijn dat een kind getroost meot worden als het straf gekregen heeft. "Ach, was de juf boos op jou?" Ik vond dat als kind al een raar gedoe. Iemand heeft immers stout gedaan? En wie stout doet, krijgt straf. Klaar. Dat wist ik toen als jochie al. Vorige week kwam die gebeurtenis weer bij mij opborrelen.
Een meisje van een jaar of 4 - 5 ging schreeuwend op straat liggen, want ze wilde iets per se hebben. Haar moeder, met een jonger ventje aan de hand, keek even achterom en zei : "Nee. Wij gaan naar de auto."
Tja, zo deden wij dat ook. Geen aandacht aan besteden en gewoon doorlopen. Als de kinderen ons niet in de gaten hielden, verstopten we ons. Dan was er opeens paniek. Maar ze leerden er wel van; altijd op pappa en mamma letten.
Achter het gedoe liepen mensen, waaronder een paar spelbrekers. Ze spraken het schreeuwend en huilend meisje vol medelijden en liefdevol toe : "Ben jij boos op mamma?" Oké, dat is helaas veel moeders of vrouwen eigen. In plaats van even opletten om vooraf de situatie goed in te schatten, gelijk maar de zorgtas opentrekken. Moeder zelf draaide zich om en keek met een gezicht dat boekdelen sprak naar het tafereel, waar een paar spelbrekers haar opvoedingsmethode ondermijnden. Maar het liep toch af met het gewenste resultaat. Het meisje werd bang van al die belangstelling van vreemden. Ze stond op en haastte zich naar haar moeder.