Toen ik de titel van dit bericht typte, moest ik gelijk terugdenken aan een incidentje bij een klant. Tijdens een koffiepauze beklaagde een medewerkster zich over het feit dat er slecht naar haar geluisterd werd. Ze zei letterlijk : "Niemand neemt mij serieus!" Toen een van de collega's met een knipoog waagde te reageren met : "De volgende keer zal ik er ernstig bij kijken..." ontplofte ze. We hebben er maar achteraf, tijdens haar afwezigheid, alsnog om gelachen.
Zo werd er laatst ook gelachen om een serieus advies ter voorkoming van het oplopen van de veteranenziekte. Iemand had een artikel gepost van de overheid, waarin gewaarschuwd wordt voor de legionellabacterie in (lang) stilstaand drinkwater. Je kunt daar doodziek van worden. De ziekte wordt veteranenziekte genoemd.
Tijdens onze vlucht naar Curaçao zat ik naast een meneer, die deze ziekte opgelopen had. Tijdens de lange vliegreis vertelde hij mij erover. Hij was ruim een maand op Curaçao geweest toen hij weer terugkeerde. Een dag later ging hij vanwege de droogte zijn tuin besproeien met een tuinslang die op een rol zit.
Een paar dagen later werd hij ziek. Men dacht aan een longontsteking. De medicatie ten spijt werd hij steeds erger ziek. Hij raakte in een coma, die bijna een halfjaar duurde. Toen hij weer bijkwam moest ie middels therapieën weer veel leren. Zijn familie en vrienden en kennissen hebben al die tijd in angst geleefd. Bang dat hij zou sterven. Hij vond zelf dat zijn omgeving het meest geleden heeft van zijn ziekte. Hijzelf lag immers in coma.
Aan het eind waarschuwde hij mij voor stilstaand (drink)water als de leiding al langere tijd niet gebruikt is. Die waarschuwing heb ik me ter harte genomen. Vreemd dat er toch nog mensen zijn, die zo'n waarschuwing lacherig afdoen met de opmerking dat het bangmakerij betreft.