Buiten het zomerseizoen maken we de overkapping dicht met de zijwanden van een voortent. Maar dan is die haspel-tafel in die gesloten ruimte opeens toch wat aan de grote kant.
Afgelopen week heeft Sonja een kleinere haspel gescoord. Die komt in de plaats van de grote. Als ik zo bezig ga, komt Fenna altijd nieuwsgierig kijken. Tja, een teefje hè? Vaak trekt ze een kop die zegt : "Wat gaat die ouwe nou weer doen?" Voor mij een reden om extra mijn best te doen. Ze heeft gedurende de klus lekker lui bij het hek in de zon gelegen. Maar ik werd er niet jaloers op.
Om de kleinere versie niet al te lomp te laten ogen, heb ik dit keer geen steigerhout gebruikt. Ik heb een plaatje mdf rond gezaagd en op de haspel gelegd. De tafel staat toch altijd droog. Ik geef het blad nog wel een beschermend laagje lak. Met een roller. Voor het bevestigen van het blad op de haspel moet ik nog iets slims bedenken. Het liefst wil ik in de bovenkant van het blad geen schroeven of bouten zien. Lijmen is lastig, want de haspel is niet vlak maar bestaat uit open vakjes.
De oude tafel heeft al een nieuwe bestemming, dus....
Morgen is het Moederdag. Ik heb geen moeder meer, dus heb ik geen gedoe. Anderen beperken zich misschien tot hooguit een strikje om de afwaskwast of stofzuiger. Haha! Nee hoor, wie een moeder wil verrassen koopt iets persoonlijks voor haar. Geen huishoudelijk spul. Dat komt over als een stille wenk en duidt op desinteresse in de persoon. Dus liever een roos, dan een pannenset.