Toch waren al die situaties minder erg dan een heel andere. Mij is een keer de toegang tot het ouderlijk huis ontzegd. Dat vond ik pas vreselijk. Persona non grata verklaard door degene die mij op deze wereld gezet heeft. Dat verwachtte ik dus nooit.
Ik nam het nota bene voor mijn toen gepensioneerde ouders op. Maar mijn actie werd door een van hen heel anders opgevat. Ik werd zelfs tot persona non grata verklaard. De toegang tot de ouderlijke woning ontzegd. Het kwam weer goed, toen een ander gezinslid het voor mij opnam. Nu ik dat zo schrijf doet het me denken aan het geweld tegen hulpverleners. Typisch. Ter afsluiting : ik heb dus ook leren omgaan met het fenomeen buiten gesloten te worden; persona non grata.