Zelf heb ik dus niet veel op met het repareren van verwarde geesten. Ik mag dan zelf ook in therapie geweest zijn, maar geen enkele keer had ik een soort van klik met die therapeuten. Ze begrepen mijn persoonlijkheid en gemoedstoestand nauwelijks, maar spraken tegen mij vol overtuiging hun adviezen uit. Toen ik later terugkeek op die gesprekken, vond ik die behandelaars niet normaal. Toen ik een keer vertelde over een directeur die mij onder vier ogen beledigde en discrimineerde, kreeg ik het verwijt dat ik die man niet eens een paar klappen had gegeven. Want ik moest immers mijn emoties even van me afslaan. Ten eerste ben ik niet iemand van klappen uitdelen en ten tweede zou dat een reden geweest zijn om mij op staande voet te ontslaan. Zo waren er veel meer van die in mijn ogen abnormale adviezen. Ik kan me ook niet herinneren, dat ik van een van hen een zinvol advies heb gekregen. Ik werd daar enkel leeggezogen. Niet alleen wat informatie betrof, maar ook qua energie. Ik voelde me net in een omgekeerde wereld, waarin ik in orde was en die therapeuten niet. Omdat ik dacht dat het incidenten betrof, heb ik nog een paar keer een bezoekje afgelegd bij anderen. Vanwege dezelfde ervaringen ben ik zelf maar aan de slag gegaan.Loop je ergens te wandelen, wordt je zomaar door een voorbijganger doodgestoken. Door iemand die feitelijk opgesloten had moeten zijn. Onvoorstelbaar. Niet normaal.