Ander blogs en websites

dinsdag 7 mei 2019

Met oogkleppen over klimaat praten

Gisteravond zag ik een uitzending van de EO, waarin presentator Tijs van den Brink met een deskundige(?), Rotmans, sprak over de noodzaak van klimaatverandering. Ik heb met grote teleurstelling deze uitzending tot het eind gevolgd. De presentator slikte met weinig essentiële vragen de ideeën van de deskundige. De haalbaarheid werd nauwelijks besproken. Erger, de deskundige beweerde o.m., dat de elektrische auto schoon is en vele malen goedkoper zal worden. Over de vieze productie ervan en het tekort aan grondstoffen voor de accu's (en de maatschappelijke gevolgen in de landen waar vooral kobalt gedolven wordt, iets waar de EO zich vaak druk over maakt) werd niets gezegd. En dan zwijg ik maar over de kwakkelende economie met lage lonen en hoge kosten. Kortom, louter propaganda voor de e-auto.
Geregeld kwam het 'klimaat op de wereld' ter sprake. Over het effect van de ideeën van de deskundige op het klimaat in de wereld, werd met geen woord gerept. Meten is weten. Iedereen zou toch moeten weten dat het nihil zal zijn, een druppeltje op een zeer grote gloeiende plaat.
Ik vond de opmerkingen van een paar kijkers / respondenten van het onderwerp veel zinniger en vooral realistischer. Maar die werden met een simpel antwoord van de deskundige van tafel geveegd. Dat kon, want de respondenten kregen geen mogelijkheid voor een weerwoord.
Toen de CO2 uitstoot ter sprake kwam werd erg gemakkelijk over de grootste vervuilers, de industrie, heen gesprongen. Een industrie die enerzijds beweert schoon te zijn en anderzijds beweert dat een eventuele heffing op CO2 uitstoot een doodsteek zal zijn, komt ongeloofwaardig over. Of wel : we vervuilen niet, maar toch wel flink. Er werd wel even fors aandacht besteed aan minder vlees eten, om de CO2 te verlagen. Over de kap van bossen (veel in ons land!), uitbreiding van vliegverkeer, scheepvaart, biocentrales enz. werd met geen woord gerept.
Al met al presenteerde de EO een visie van een deskundige met oogkleppen op en af en toe oordoppen in, waarin de gewone inwoner de klos is. Ik begon onbewust steeds vaker te denken aan het feit, dat Rotmans op zijn achterhoofd gevallen was. Presentator Van den Brink reageerde vaak naïef en duidelijk met de bedoeling vooral niet kritisch te willen zijn. Al zou het ook kunnen dat Van den Brink ook niet verder dan zijn neus gekeken heeft. Als ik per saldo ook nog erbij optel, dat de deskundige Rotmans vanwege een ernstig ongeluk zijn hoofd flink beschadigd heeft (wat op zich te betreuren is) dan rest mij met een zucht en nodige coulance teleurgesteld niets anders dan te zeggen : "Weer zo'n eenzijdig, soms zelfs naïef klimaatverhaal." Zonde van de zendtijd.
Ik wacht nog steeds op een realistisch, evenwichtig verhaal. Het blijft een vreemde zaak dat hoewel plastic een zeer grote bedreiging vormt voor het milieu, men het niet nodig vindt op z'n minst statiegeld op flesjes te gaan zetten en de overdadige verpakkingen te verbieden. De grootste vervuilers moeten als eerste aangepakt worden. Daar zit al een grote kans op verbetering van ons milieu in. En wat het veranderen van het klimaat betreft : daarvoor moet men de hele wereld achter de plannen krijgen. Of wel : een utopie. Tenzij men wereldwijd achter een juiste aanpak gaat staan en ermee aan de slag gaat.