Het overkwam me een paar keer tijdens sollicitaties / intake gesprekken : eerst afgewezen worden en later alsnog een uitnodiging krijgen voor een tweede gesprek. Kijk, daar ben ik dus nooit voor in geweest. Het is bij mij 'graag of heel niet'. Ik pas ervoor een B-keus te zijn. Dat vond ik als kind al triest, als er gekozen werd voor een partijtje voetbal. Daarom stond ik dus vaak op doel, terwijl ik best wel goed voetbal kon spelen.
Toch heb ik een keer zo'n alsnog-uitnodiging geaccepteerd. Uit nieuwsgierigheid. De sfeer waarin het gesprekje plaatsvond had alles in zich om mij nogmaals af te wijzen. Alsof het resultaat al van tevoren vaststond. Daar heb ik van geleerd.
Andersom heb ik ook mogen ervaren. Ik zag na het eerste gesprek af van een verdere procedure. Maar het bedrijf niet. Ik heb drie keer meegemaakt dat ik bijna gestalkt werd door een bedrijf nadat ik hen 'neen' had verkocht. Of ik alsjeblieft bij hen in dienst wilde treden. Maar ik vond de cultuur niet bij mij passen, dus paste ik.