Het is een paar keer gebeurd, dat visite bij ons thuis de vraag stelt : "Is het hier altijd zo schoon?" Mijn primaire gedachte is dan : "Dus bij jullie thuis niet?"Wij stellen enig opgeruimdheid erg op prijs. Het geeft ons rust. Niet alleen thuis ook op de werkplek streven we naar enige orde, netheid. Het is een kwestie van bijhouden. De keren dat ik gereedschap kwijt ben, moet ik even in Fenna's mand gaan kijken. Die teef gaat er soms met mijn spullen vandoor. Waarschijnlijk met de bedoeling, dat ik het bijltje erbij neer zal gooien en met haar ga spelen.
Toen ik nog werkte stond ik zeer vroeg op. Ik liet de honden uit, at en dronk wat en vertrok. Sonja zorgde voor de kids en het huishouden. Ja,ja, daar had ze verder niemand bij nodig. In die tijd pasten oma's en opa's niet op de kleintjes. Ook niet toen Sonja part time ging werken. Het was allemaal een kwestie van organiseren en de activiteiten goed inplannen.
Dus nadat de kinderen naar school gebracht waren, deed ze op de terugweg (als je dan toch langs een super fietst) de boodschappen. Het lijstje was al veel eerder opgesteld als een levend documentje, dat in de keuken lag en nu nog steeds ligt. Weer thuis deed ze het huishouden totdat de kids opgehaald moesten worden.
Voor een kopje koffie met een vriendin, buurvrouw of kennis was ook nog tijd. Het geheel was zelfs zo goed geregeld, dat Sonja ook parttime kon gaan werken. En ondanks dat baantje waren de huishoudelijke taken gedaan. Het is allemaal een kwestie van goed bijhouden en weinig of niets uitstellen. En vooral : organiseren.Een buurvrouw, die druk bezig was, vroeg een keer in het voorjaar op ietwat verwijtende toon aan mij : "Moet Sonja niet de grote schoonmaak doen?" Ik antwoordde ad rem : "Nee, wij houden ons huis het hele jaar door schoon." Ik gaf niet zomaar dat antwoord, die buurvrouw had de nare gewoonte ons constant in de gaten te houden. Dat leidde o.a. tot opmerkingen als "je hebt de slaapkamers maar 15 minuten gelucht" of "is er geen was deze week?". Een paar keer vroeg ze mij of Sonja soms ziek was. Op die momenten was ik de was aan het ophangen of afhalen. Tja, en soms heb ook ik niet meer het geduld en de zelfbeheersing, dus zei ik toen : "Nee, ze heeft een heel goed huwelijkscontract afgesloten." Haha!
Er zijn nog vrouwen die het raar vinden wanneer de man iets in het huishouden doet. Zo vroeg ik nogal luid in bijzijn van zo'n iemand : "Son, als ik hiermee klaar ben, mag ik dan even de krant lezen?" Je had het gezicht van die vrouw moeten zien. Hahaha!Maar goed, we houden nu eenmaal van een opgeruimde, redelijk schone omgeving. Dat is voor ons een fijne omgeving om in te leven en te werken. We leven niet in een pronkkamer of -huis, bij ons is het soms ook rommelig. Even maar. Maar ieder zijn/haar ding.