Afgelopen week volgde ik een verhaal dat ging over twee ruziënde, gescheiden, ouders. Hun ruzies gingen ten koste van hun tienerzoon van 14 jaar. Opvallend was dat het joch precies kon aangeven waar zijn ouders de fout ingingen. Zijn moeder vertelde hem, nb in bij zijn van camera's, wat zijn vader allemaal verkeerd doet. Haar zoon bestreed dat en liet duidelijk blijken dat hij van zijn vader hield. Zijn vader maakte ook soms een opmerking over zijn ex. Ook fout natuurlijk. De jongen wilde graag bij zijn vader wonen, maar zijn moeder lag dwars. In het algemeen werd er veel te weinig geluisterd naar en rekening gehouden met de tiener. Het was in en in triest te zien, hoe zo'n jong iemand aan de situatie kapot dreigde te gaan. Enkel omdat zijn gescheiden ouders te druk met zichzelf bezig zijn.
Eerder zag ik een moeder die haar jonge kinderen voor de camera de vraag stelde : "Wie vinden jullie liever, mamma of pappa?" Wat een misselijk gedoe! En toch : ja dit soort toestanden komt erg vaak voor. Te vaak.