Dan maar zo

met deuk gekocht

Gisteren werd het alsnog een drukke 2e Paasdag met enerzijds de kleinkinderen en anderzijds de visite van een aantal buurtbewoners. Ze kwamen voor een bbq. Er was ook een leerzaam moment. Toen de laatste gasten vertrokken, lukte het Fenna om 5 stukken pisang goreng binnen 5 seconden te verorberen. Ik moet met dat gekke beest naar een circus. Maar het is weer allemaal gelukt, dus we mogen nog steeds niet klagen.
's Morgens had ik de bus ontdaan van de insecten lijkjes aan de voorzijde. Er kwamen vliegen op af. En wespen.
Ik zit nog steeds met de uitdaging van de deuk in de dakrand. Die zat daar al bij aankoop van de bus. Ik heb hem geprobeerd uit te deuken, maar ik kon er vanaf de binnenkant nauwelijks bij. Ik heb hem wel wat uitgedeukt, maar niet helemaal. Maar je weet : des te meer plamuur, des te groter de kans dat de boel barsten gaat vertonen. En aldus geschiedde. Afgelopen periode zag ik kleine scheurtjes in de laklaag ontstaan. Ik heb toen de plamuur voorzichtig weggebikt. Ik heb hier en daar geïnformeerd wat een eventueel herstel zou gaan kosten. Ik ben een paar keer flink geschrokken. De schade beslaat een stuk plaatwerk van 20 x 30 centimeter. Helaas loopt er wel een stijl achter, die ook verbogen is. Men vraagt een bedrag van 250 tot 425 euro! Ik heb gevraagd vanaf enkel

zelf gedaan

uitdeuken tot en met helemaal afgewerkt. Ik vind het al met al toch een kostbare grap voor een stukje make-up. Ik bedoel, het is enkel voor het oog dat ook wat wil. Ik overweeg nu het stuk af te dekken met een dun metalen plaatje dat ik met speciale lijm er overheen plak. Dan maar iets wat er opligt. Het lijmen van plaatdelen doet men vaker. Daar waar er geen krachten op komen te staan en de plek toch ook wat soepel moet blijven, lijmt men in plaats van lassen.