Ander blogs en websites

maandag 18 februari 2019

Liever koffie

Vanmorgen ben ik zowel met de scooter van Sonja als met een afzuigkap bezig geweest.
Hoewel ik gisteren de accu van de scooter had opgeladen, leek ie vanmorgen tijdens een paar startpogingen zo dood als een pier. Ik heb hem daarom maar aangetrapt, wat wel lukte. Na een eindje rijden inclusief het doen van een boodschap, heb ik thuis de accu verwijderd. Met een spanningsmeter heb ik de inhoud getest. Die bleek ruim 12 volt te zijn. Ook de acculader gaf aan, dat de accu 100% geladen is.
Dat was ie gisteren dus ook, maar vanmorgen leek ie weer leeg. Ik heb daarom de accu in de scooter teruggezet, maar de plus-kabel niet aangesloten. Ik ben benieuwd, wat ie morgenochtend doet. Dan ga ik hem eerst weer doormeten, alvorens de scooter te starten. Zo probeer ik al analyserend de oorzaak te vinden.
Daarna heb ik gevolg gegeven aan de afspraak op de kalender : een afzuigkap ophangen bij een buurtbewoner.
Ze had alles al voorbereid, dus de gaten waren afgetekend en de boel op de kookplaat was keurig afgedekt. Het leuke was, dat ze op voor hand zei : "Als ie straks niet past of scheef hangt, is het mijn schuld." Dat scheelt. Ik heb anders meegemaakt, zoals mensen die de verkeerde spullen kopen en dan mij de schuld willen geven als blijkt dat ze niet passen. Vanwege mijn enorm vertrouwen in de medemens, heb ik de door haar afgetekende plaatsen waar de boor de muur in moest, niet eens gecontroleerd. Ook niet de onderlingen afstand.
De boorhamer baande zich met veel kabaal door het beton. Vier keer. Al zag ik bij het vierde gat de boor een beetje weglopen. Waarschijnlijk een kiezelsteentje. Hoewel de pluggen 8 mm exemplaren waren, heb ik eerst met een 6 mm boor geboord. Daarna heb ik de gaten opgeboord tot de gewenste 8 mm. Na die kolere herrie en de betonstof heb ik de pluggen geplaatst  en de schroeven erin gedraaid. Samen hebben we de kap opgehangen en.... hij paste precies! Toen was het de stekker erin en de kap testen. Alles functioneerde naar behoren. Als blijk van dank kreeg ik een zak koffiepads mee. Die had ze speciaal voor mij gekocht. Leuk!
We hebben tijdens de klus gezellig met elkaar gesproken. Ze heeft ook een aantal beperkingen, zodat we elkaar zonder al te veel woorden gemakkelijk konden begrijpen. Helpen blijft leuk, al ben ik wat hulpverlening betreft wat terughoudender geworden. Vanwege  minder leuke ervaringen. Er zijn mensen die een houding aannemen, alsof zij voor mij een hoog uurtarief moeten betalen : veeleisend en vaak bazig dus. Of na zo'n stukje hulp mij opeens niet meer schijnen te kennen. Dat hoeft voor mij niet. Ik wil het leuk houden. Dus liever koffie.