Omdat ik zelf een tamelijk georganiseerd mens ben, die van structuur houdt heb ik me aardig staande weten te houden in organisaties waar chaos heerste. Ik heb vaak genoeg gereageerd op weer een ad hoc aanvraag die gisteren klaar had moeten zijn met de woorden : "Ik heb maar twee handen, een hoofd en 8 uur de tijd." Ik heb een keer zo'n chaotisch financieel directeur een lijstje voorgelegd met de 'zeer dringende' aanvragen, die hij in de loop van die ochtend bij mij had ingediend. Ik vroeg hem aan te geven welke aanvragen de hoogste prioriteit hadden. Hij werd een beetje stil van dat lijstje. Ik deed alsof mijn neus bloedde. Tja, soms moet je die chaoten wat opvoeden. Ze hadden op hun pc's vaak allerlei toepassingen geopend staan. Ze springen van hot naar her en maken vaak niets af.
Ik heb ik nooit het gevoel gehad iets te moeten. Er zijn mensen die nog dit moeten en dat moeten en zus en zo moeten. Die leggen veel te veel druk op zichzelf. Wat moeten betreft : Je moet gezond en gelukkig blijven. De rest mag.
In die chaotische wereld probeerde ik mijn agenda nogal leeg te houden. Immers, elk uur was er wel weer wat in de vorm van een vergadering of gesprek of nieuw 'probleem'. Voor anderen een probleem, voor mij een uitdaging. Dan is het wel zo prettig te durven zeggen dat mijn agenda al vol was. Een leugentje om bestwil. Als mensen dan toch stevig bleven aandringen, wist ik dat het dringend was. Maar in de meeste gevallen hoorde ik later niets meer. In die chaotische bedrijven komt bijna alles op als poepen. Het beste is daar gewoon schijt aan te hebben. Zo blijft het probleem bij hen en wordt het niet jouw burn-out.