Beetje bij beetje vooruit

Gisteravond heb ik weer gekeken naar Eindelijk thuis. Het was weer een mooie aflevering, waarin een geadopteerd iemand veel vragen beantwoord kreeg en aangenaam verrast werd.
Vanmorgen zijn wij weer aan de slag gegaan met de afwerking van de dakkapel. Samen met mijn workmate Sonja heb ik eerst wat inkopen gedaan. Een plaatje hout, dat we maar gelijk op maat lieten zagen in stroken van 20 cm breed en een tweetal balkjes.
De stroken zijn bedoeld als afwering onder de vensterbank. Het idee was snel bedacht, maar de uitwerking vergde meer tijd in de vorm van passen en meten. Uiteindelijk konden we het overgrote deel afwerken. Rest nog een stukje aan de rechterkant. Dus nog een plaatje (van 122 x 61 cm) in 3 stroken van 20 cm breed x 122 lang laten zagen.
Daarna heb ik alle schroeven waarmee de gipsplaten bevestig zijn, nog wat aangedraaid. Daarna kon Sonja met het plamuurmes en wat plamuur aan de slag. Het wegwerken van de zwarte schroeven gaf direct een ander, mooier, aanzicht.

...komt een koof omheen...

Terwijl er geplamuurd werd, heb ik de extra wandcontactdoos aangesloten met behulp van een extra lasdoos, waarin de benodigde spanning afgetapt werd. Als laatste hebben we de balkjes tegen het plafond geschroefd. Ze zijn bedoeld om de aansluiting van het dak van de dakkapel op het dakbeschot met een koof af te dekken. De koof moet iets weg hebben van een extra balk. Er komt een plank van 15 cm breed op, zodat de lelijke naad afgedekt gaat worden. Inmiddels was het bijna half drie en dus tijd om te kappen. Via de Milieustraat zijn we weer huiswaarts gekeerd. Met vermoeide voeten, maar zeer voldaan.