 |
| van voeger, toen ik lezen leuk vond |
Toen ik iemand vertelde dat ik geen boeken lees, kreeg ik op ietwat teleurgestelde toon te horen : "Maar lezen verrijkt je leven!" Alsof ik heel wat gemist zou hebben. Ik dacht later : "Heb ik dan zo'n armtierig leven geleid na mijn eindexamen in 1969?" Toen was ik opgelucht niet meer verplicht te hoeven lezen. Over verrijking, daar heb ik geen moment over nagedacht. Ik geef toch zeker zelf invulling aan mijn leven en... er is veel meer in het leven dat mijn leven verrijkt dan sec lezen. Zoals mijn relatie en kinderen alleen al. En dan nog mijn werk en mijn hobby's. Als ik meer gelezen zou hebben, dan had ik een lagere prioriteit moeten geven aan voor mij belangrijkere bezigheden. Wie de hele dag leest, zoals de persoon die ik sprak, mist toch ook erg veel? Met name het contact met mensen. Dat lijkt me vreselijk. Tijdens vakanties zit hij hoofdzakelijk te lezen. Kijken naar zwart-wit terwijl er zoveel kleur om je heen is.
Nee, ik heb nooit het gevoel gehad als zou ik een armtierig, saai bestaan hebben geleid. Ik geniet volop van een rijk leven. Zonder boeken te lezen.
