Het was er wel druk, maar ja, die drempel heb ik toch maar genomen. In zo'n winkel kijk ik meestal naar dat drukke klantenvolkje. Vooral de onhandige situaties vallen mij dan op. De bekendste is die van de winkelwagentjes die overal maar pontificaal geparkeerd worden. Dat een andere klant niet bij het schap kan komen, zal jou toch een worst zijn?
Vanmorgen keek een klant boos, omdat zo'n in de weg staand wagentje even verzet werd. Hoezo stress?
"Pardon, mag ik even?" leidde tot een verplaatsing met veel gezucht. Bij de kassa is het ook vaak interessant vertoeven. Een mevrouw voor mij had een flinke hoeveelheid boodschappen. Terwijl de medewerker de producten scande, bleef ze rustig staan toekijken. Inmiddels was het aflegvak al vol en moest er gestapeld gaan worden. Mevrouw kwam niet op het idee de producten alvast in haar tassen of weer in de kar te doen. Nee, daar begon ze pas mee nadat ze had afgerekend. Dat was nadat ze na veel gedoe haar bankpasje had kunnen vinden. Hè, hè. Maar ja, toen konden die paar producten van mij dus nergens heen. Dus werd er even gepauzeerd. De medewerker achter de kassa keek wat geërgerd. Tja, dat krijg je als de werkgever controleert hoeveel producten je per uur gescand hebt of hoe snel je een klant afwerkt.
Uiteindelijk kon ook ik afrekenen. Bij de entree wachtte mij weer een verrassing. Er zijn klanten die als eerste naar binnen willen. Ik laat klanten liever eerst naar buiten komen om dan zelf naar binnen te gaan. Rechts lopen is dan ook wel zo handig. Door al dat onhandige gedoe is het inkopen doen voor velen een crime geworden.