Het is donderdagmiddag. Nog even en dan komt de kleine Luuk weer bij oma en opa. Hij brengt hier een nachtje en een dag door. Een regelrecht feest voor oma en opa. Als Luuk binnenkomt, roept ie luidkeels : "Opa, opa, opa!!" Hij heeft geen tijd om zijn jasje uit te doen en rent meteen naar de grote speelgoedmand.
Soms steekt Luuk hele verhalen tegen mij af in onverstaanbaar gebrabbel. Opa knikt en antwoordt geregeld met : "Zo is dat Luuk." Want volgens opa zegt Luuk dat ik de liefste opa van de wereld ben. En dat iedereen stom is behalve opa. Tja, leer mij die ukken kennen.
Laatst legde ik met behulp van een plaatjesboek Luuk uit, welke geluiden de daarin afgebeelde dieren maken. Toen ik een vogel aanwees en piep, piep, piep zei, keek de kleine boef direct naar de magnetron, wees er met zijn vinger naar en riep toen : "Melluk, melluk!" Tja, Luuk is ook gek op melk. Luuk is net als opa een (bijna) alleseter.