Afgelopen week werd ik eraan herinnerd, dat ik rond mijn 20 ste jaar nog risicovol actief was. Ik dacht toen nog niet zo na over mogelijke gevolgen en net als zoveel leeftijdgenoten, dacht ik dat ik de hele wereld aankon. Haha! Later deed ik meer levenservaring op en begon ik steeds vaker afwegingen te maken. Ik werd voorzichtiger en nam enkel risico's waarvan ik de mogelijke gevolgen vooraf kende en accepteerde. Zo ook op de motorfiets.
Een paar jaar geleden klom in nog in een boom. Dat doe ik dus niet meer, al denk ik nog steeds dat het geen probleem is. Maar mijn lijf vindt van wel. Ook in het verkeer gedraag ik me anders dan voorheen. Als men winters weer verwacht, met sneeuw en/of ijzel, dan blijf ik liever thuis. Zo'n 20 jaar geleden heb ik aan een antislipcursus deelgenomen. Afgelopen week kwam die van pas, toen de bus weggleed op de platgereden sneeuw. Toch vermijd ik liever dergelijke situaties. Als men slechte weersomstandigheden voorspelt, blijf ik liever thuis. Ik ben gisteren wel op de fiets naar de loods gereden en terug. Maar dit keer niet via de kortere route, maar de langere. De laatste is sneeuwvrij gemaakt. Het is niet zozeer angst waar ik last van heb, maar meer de ongemakkelijke situatie waarin ik terecht kan komen. Als ik die kan voorkomen, doe ik dat. De jaren gaan tellen, ik ben voorzichtiger geworden.