Gedurende mijn loopbaan heb ik vaak met contracten moeten werken. Contracten voor de leveringen van ICT producten en -diensten. Die overeenkomsten waren vrij uitgebreid. Sommige bevatten 30 á 40 pagina's. Gelukkig waren toen al standaardcontracten beschikbaar. Die werden dan aangepast op de betreffende situatie.
Voor de dienstverlening (vooral m.b.t. de projecten) waren met name de verantwoordelijkheden en aansprakelijkheden erg belangrijk en uitgebreid, inclusief de condities en .... de boeteclausules. Kortom, ik moest vooral als zelfstandige donders goed opletten of het contract 'waterdicht' was.
De ontwikkeling van zo'n contract begon met een conceptfase al dan niet gevolgd door versienummers en eindigde met een definitieve versie. Ik gebruikte zowel in mijn projectdocumentatie als in de contracten koppen, die o.a. aangaven welk project het betrof, de opsteller, de datum, de versie, hoofdstuk- en sectienummer, bladnummer en versie.
Veranderingen in de conceptfase werden helder gemerkt en leidde tot een nieuwe (=aangepaste) versie met bijgewerkte kopgegevens.
Op die manier kon iedere betrokkene de totstandkoming van de definitieve versie volgen. Als het laatste concept akkoord bevonden werd, werd het contract pas definitief en als zodanig aangeboden ter ondertekening. Elke pagina moest geparafeerd worden en op de laatste kwamen de handtekeningen inclusief vermelding van plaats en tijd.
Tegenwoordig zie ik contracten heel anders, slordig in mijn optiek, afgehandeld worden. Niet alle partijen krijgen de concepten te zien, wijzigingen worden mondeling afgedaan en ik zie zelfs lege bladen (zonder de vermelding LEEG). En dan zwijg ik maar over de taalfouten en strijdigheden. Het komt mij ook vreemd over dat nota bene officiële stukken niet op elke pagina een paraaf krijgen. Alleen het laatste blad wordt ondertekend. Mijn eerste vraag is dan : wat schrijft men straks op dat lege blad?
Al met al vond ik het opstellen van contracten het meest lastige van een project. Maar door het arbeidsintensieve werk wat ik eraan had, kende ik de inhoud vrij gedetailleerd. Dat was handig, want het kwam voor dat ik daar even op moest terugvallen.