Gisteren verleende ik wat assistentie bij het trekken van wat kabels. We moesten in een woning zijn, die onderdeel is van een wooncomplex. In dat complex wonen mensen met een psychische aandoening. Onderweg was ik me al psychisch aan het voorbereiden. Immers, ik moest bepaald woordgebruik zien te voorkomen. Ik bedoel, tegen een blinde zeg je toch ook niet "Kijk toch 's uit je doppen!"? Even wat anders : die doppen van de blinden heb ik ooit als kleuter ingezameld. Ze kwamen van de melkflessen en waren zilver van kleur. Sommigen hadden een gekleurde streep over het midden. Blauw of groen of rood. Afhankelijk van de inhoud, melk, yoghurt, karnemelk. Er zullen best wel meer kleuren geweest zijn. Die doppen gingen naar de Bartholomeus Stichting, je weet wel van de blinden. Als kleuter vroeg ik me af wat die blinden eigenlijk met die mooie doppen deden. Ze konden die glimmende schijfjes toch niet zien?
Als ik ergens speciaal op moet letten gaat het vaak verkeerd. Zo kregen we een keer nieuwe buren op de flat. Het stel stotterde. Wat denk je? Toen de buurman mij al stotterend iets vroeg ging ik zelf ook stotteren! Ik schaamde me dood.
Ik moest gisteren dus op mijn taal gaan letten. We werden binnengelaten door iemand die er heel normaal uitzag. Ze bleek een verpleegkundige te zijn. Tot mijn opluchting was er verder niemand aanwezig. Dus kon ik mezelf blijven.