In Zoetermeer kwam de oorzaak wel via mijn keeltje tevoorschijn : een stukje van een sperzieboon. Je kent het vast wel, dat stukje waarmee de boon aan de plant hangt. Aan dat stukje zat nog een takje! Dat bleek toen de boosdoener. En ik zelf natuurlijk, want welke idioot eet er nou takjes? Maar vannacht kwam er niets. Ik ben maar weer in bed gestapt en ben toen weer in slaap gevallen. Vanmorgen was ik weer normaal (= gek).
Ik ben even naar de loods gegaan, om daar een paar draden te solderen. Mijn soldeerbout wordt blijkbaar niet heet genoeg om het tin te doen smelten. Ook niet na het grondig reinigen van het stift. Nee, dan is de bout in de loods vele malen beter. Als de rol tin die bout ziet, wordt ie al zacht! Bij wijze van.
Een tijdje geleden heb ik de speakerboxen in de camper gemonteerd. Omdat alle stroom van de wagen gaat als ie ergens geparkeerd staat, zijn daarmee ook alle instellingen van de radio foetsie. Met gevolg, dat bij het eerste gebruik de achterste speakers loeihard staan. Telkens weer de speakers instellen, daar heeft deze ouwe geen zin in. Dus heeft ie een volumeregelaar gekocht en die tussen de radio en de achterste speakers gemonteerd. Het apparaat is enkel een doorgeefluik met 8 aansluitingen ( 4 in en 4 uitgaande) en een volume knop. Het vreet geen stroom. Nu kan het volume van de speakers achterin naar luisterbehoefte worden afgesteld; van nul tot maximaal.
Op de terugweg ben ik alsnog de foto's gaan ophalen bij Kruidvat. Ik trof een vriendelijke jongedame, een andere dan de vorige keer, die mij, ondanks het ontbreken van een bon met bestelnummer (vergeten!), keurig geholpen heeft. En dat op de maandag. Ik wilde er geen woorden over vuil maken, maar zij begon! Ze zei namelijk dat ze al een paar dagen lagen. Toen ik mijn verhaal gedaan had, zie ze dat ze het gebeuren intern zal bespreken. Ze vond het gedrag van haar collega niet correct.