Afgelopen weekend heeft hier in de buurt een verhuizing plaatsgevonden. En ja hoor, gisteren kwamen de verhalen los. Men beschreef een aantal van de verhuizers als een zeer apart groepje roddelaars, dat tijdens hun drinkpartijen de buurt over de lallende tong liet gaan. Een van hen ging verhuizen en de rest van het groepje aangevuld met wat gelijk gestemden hielp daarbij.
Volgens een bewoner haalt de buurt opgelucht adem : "Zo, dat is dan één, nu die anderen nog." Het groepje werd met argusogen gevolgd en gemeden. Ach, zo hoor je nog eens wat. Het gebeuren doet me denken aan die leuke beestjes, de stokstaartjes. Een aantal van hen houdt de wacht, terwijl de rest zich verscholen heeft. Als het sein op veilig gaat, komen ze nieuwsgierig weer uit hun schuilplaatsen om weer te kunnen genieten van hun omgeving.