Onlangs ontving ik deze reactie :
"Hallo Willem!,.... heb jij afgelopen zaterdag soms een afslag gemist? Je ging met je rode (1x) Ducato-camperbus naar Soesterberg maar had je niet in Lelystad moeten zijn, als oud-bewoner van die stad? Ik had stiekem vermoed/gehoopt jou daar te kúnnen ontmoeten bij de havens van Batavia Stad, of later op een boot aldaar. Vanaf de steigers van de KNRM vertrokken daar de gehele dag n.l. veerboten met bezoekers voor de 'Marker Wadden' die afgelopen zaterdag officieël werden opengesteld. Tussen de 'Blanda's' heb ik daar ook verscheidene 'Pindo's' (hopelijk met jouw permissie?!) waargenomen maar niet iemand die voldeed aan jouw signalement. Jammer, jammer: ... een gemiste kans. Mijn bezoek aldaar, met dochter, kleindochter met vriendin (mijn vrouw wordt n.l. gauw zeeziek��) verliep overigens niet zonder slag of stoot want de via het internet bestelde, en ook reeds betaalde toegangskaartjes waren niet op tijd bij ons thuis binnen en in het weekeind zijn de kantoren van Natuurmonumenten gesloten! Ik had natuurlijk veel eerder al moeten bellen maar ja, ..... druk, druk, druk; domweg vergeten dus! Tot overmaat van ramp was ons lidmaatschapspasje thuis ook nog zoekgeraakt maar een nieuw exemplaar lag gelukkig wel op tijd in onze brievenbus. Ik besloot de bankafschrijving met het pasje bij de kassa te tonen in de hoop dat men ons ‘door’ zou laten. Gelukkig stond de secretaris van Natuurmonumenten afdeling Flevoland, die ik ter elfde ure per e-mail van mijn probleem op de hoogte had gebracht, bij de loopbrug van de veerboot "Moby Queen" en deze knikte naar de controleur dat het met ons wel oké was (Pfff!!!). Nadat de trossen waren losgemaakt tuften we weldra langs de, volgens de kinderen, 'Poepende man’ in het water en een uur later meerden we af aan de spiksplinternieuwe kade van de "Marker Wadden". Daar kreeg iedereen een informatieboekje, met wandelroute's en gedragsregels, uitgereikt en de door de boot uitgebraakte mensenmassa, van een paar honderd bezoekers, verspreidde zich al spoedig in allerlei richtingen; op weg naar o.a. een mooi strandje, een verzameling fraaie lagunes, of de 4 heel bijzonder uitkijkposten voor vogels. In één van die uitkijkposten daalden we een trapje af en stonden zomaar opeens voor een glazen wand waardoorheen je een meter hoog water van het meer kon zien met daarin visjes, watervlooien, enz. Aan de bovenzijde van het glazen venster zagen we het wateroppervlak waaroverheen het landschap viel te bewonderen met o.a. dobberende watervogels en mooie strandjes met, nog jonge, plantengroei. Tijdens de wandeling worden de krentenbollen en andere broodjes en de flesjes meegebracht drinken aangesproken en mijn rugzak werd daardoor een heel stuk lichter. Toen ook mijn vrij zware verrekijker door alle handen ging werd het lopen voor mij inmiddels een stuk lichter. Oud hé?! Nou, ... dat niet alleen hoor, maar een paar dagen ervoor had ik een pijnlijke spier in mijn rechterbeen opgelopen en vooral de golvende paden kostten mij enige moeite.
Wordt vervolgd (teveel tekst!)
Hartelijke groet!
Fan-tilator