 |
| turend over het Markermeer |
Na een paar uur wandelend frisse lucht opsnuiven was iedereen wel door zijn/haar energie heen en we wilden nog maar één ding; snel naar de boot terug en lekker onderuit hangen in een stoeltje aan dek. Maar helaas de boot was al zó vol dat er van zitten al helemaal geen sprake meer kon zijn maar een uur staan konden we niet meer opbrengen en wij besloten om dan maar zittend op een bankje de volgende boot af te wachten. Die liet nog wel even op zich wachten maar eenmaal afgemeerd kregen we 4 mooie plaatsjes langs de railing van het bovendek. Tijdens de terugvaart naar Lelystad kroop iedereen diep in de jas want het was behoorlijk fris op het open dek maar na iets meer dan een uurtje zaten we al weer lekker knus in de auto; op weg naar huis. Pas toen voelden onze gezichten een beetje vreemd aan en een blik in het binnenspiegeltje was voldoende om te weten waar dát door kwam: 4 x ‘Ducato-rood!!!’, zoals jouw camperbus Willem! ��. De zon, de wind, en de ‘schitterende’ golfjes van het Markermeer hadden hun bijdrage geleverd maar helaas; een potje anti-zonnebrand-crème ontbrak in mijn rugzak. Ik meldde vanuit de auto met mijn mobieltje het thuisfront onze terugrit en kreeg te horen dat er een grote pan met mosselen gereed stond met ernaast een paar flesjes koele, witte wijn!!! ��, en een mandje vol knapperige, versgebakken broodjes met kruidenboter, enz. Dat werd uiteindelijk een prima afsluiting van een heel bijzondere dag want het bezoek aan de "Marker Wadden" was zeer de moeite waard en zéker voor herhaling vatbaar.
Tja Willem, ....jij hebt die dag dus ánders, maar wel núttig, besteed maar troost je met de gedachte dat de "Marker Wadden" voorlopig nog wel zullen blijven liggen waar ze nu zijn.
Hartelijke groet;
Fan-tilator