Overzetpaneel plaatsen

klaar... oké, alleen nog opruimen

Vanmorgen heb ik eindelijk tijd gevonden het overzetpaneel, bedoeld voor de achterzijde van de Ducato, te plaatsen. Zoals eerder geschreven is linksachter, verscholen achter de bumper, n.a.v. een flinke tik de carrosserie gaan roesten. Er zat zelfs een flink gat in. Ten behoeve van de APK is dat provisorisch gedicht. Ik beschikte toen al over een paneel, maar omwille van de tijd (mooie omschrijving voor vanwege haast) heeft men een tijdelijke oplossing bedacht in de vorm van een afdekplaatje.

een paneel

Eerst heb ik beide achterlichtunits moeten verwijderen. Pas toen kon ik de eindstukken van de bumper links en rechts losschroeven en verwijderen. De sluiting voor het linker portier moest er ook af. Ik heb de hele achterkant onder de beide portieren helemaal gecontroleerd, roestvrij gemaakt - hier en daar wat weggeslepen) en behandeld met een antiroestverf. Daarna ben ik met het paneel aan de slag gegaan. Het paste net niet; het paneel klemde in de lengterichting. Het paneel was niet helemaal gelijk aan het exemplaar aan de achterzijde. Er zat een extra voorziening op voor een vergrendeling van de rechter deur  (denk ik), die in de vorm van een uitstulping aan de binnenkant van het paneel zat. Ik kon een stuk uit het bestaande paneel zagen, of de bultige voorziening uit het nieuwe verwijderen. Ik heb het laatste maar gedaan, omdat ik ook het paneel een centimeter moest inkorten. Twee vliegen in één klap dus.

half werk

Als je met een slijptol werkt is het zo verstandig beschermende maatregelen te treffen. Dus een veiligheidsbril op de kop, handschoenen aan en gehoorbeschermers voor één oor (in mijn geval). Tijdens het slijpen zag ik opeens, dat kleding ook aandacht behoeft; mijn t-shirt stond in de fik! Ik stond zowaar te roken, hahaha! In dergelijke situaties ben ik de rust zelve. Het vuur was zo gedoofd hoor en echt een ramp was het niet, want het was maar een katoenen werkshirt van mij. Werkkleding kan oude of speciale kleding zijn, maar in dit geval droeg ik oude. Ik draag geen nylon spul. Te gevaarlijk en te plakkerig. Hoe dan ook, de operatie slaagde en deze patiënt was ook nog in leven.
Ik kon nu twee helften apart monteren. Iets wat veel gemakkelijker ging dan het plaatsen van een heel paneel, al moest ik wel hier en daar met een rubberen hamer kloppen. Ik heb beide delen voorlopig met zelfborende plaatschroeven vastgezet. De bedoeling is dat ze gelast gaan worden. Pas dan gaat de bumper er weer op.
Tussentijds heb ik een paar wielen weggebracht van een andere auto. Daar moesten nieuwe banden op. Een band was aan een kant bijna versleten. Voor de rest zat er nog voldoende profiel op. Zonde. Waarschijnlijk is het eenzijdig slijten het gevolg van stoeprandjes raken, waardoor de balans teniet is gedaan. Uitlijnen lijkt me ook nodig. De wielen stonden wat raar. Nog even en ik kan een autobedrijf gaan beginnen.