Op pad

Vanwege een zeer slecht Wifi op de camping, was het een paar dagen radiostilte rond mijn  blog. We mochten voor drie dagen WiFi 5 euro betalen. Dat lijkt veel, maar je moet je voorstellen dat de verbinding zeer traag was. Schermpjes op Sonja's telefoon werden regel voor regel opgebouwd. Het toeval wilde, dat ik telkens de boer met een kruiwagen voorbij zag komen lopen. Met zweet op z'n kop. Waarschijnlijk was hij telkens een kruiwagen met data aan het verplaatsen. Tja, handwerk is duur en duurt wat langer. Maar goed, hier alsnog het verslag van de afgelopen dagen. Vanwege de chronologische volgorde achterin beginnen met lezen aub.

 We zijn naar het noordoosten vertrokken. De boerencamping ligt dit keer op een drie-provinciën-punt; Friesland, Drenthe en Groningen. Zoals we wel vaker doen betreft het ook dit keer een boeren camping.

Voorbij Joure stopten we omdat het koffietijd was. Tja, zo doen we dat, ongeacht onze vertrektijd. Terwijl Sonja het zwarte goedje ging tappen, liep ik samen met Fenna om de bus heen. Samen controleerden we het een en ander. Om mij onduidelijke redenen, besloot ik even de remmen te voelen. Alles leek normaal, totdat ik de remtrommel links achter aantipte. Die was een stuk warmer! Dat hield ik in gedachte, in de hoop het niet te vergeten. Ik maakte toch maar even een foto van het wiel, om die als ezelsbruggetje te gebruiken.

Op de camping mogen we een plekje uitzoeken. Er is een visvijver met ruimte er omheen. Maar we vonden het daar wat druk. Tegenover dat veld was een groot veld met in het midden een speeltuin. Daar was de boel bezet door gezinnen met kinderen. Ook te druk, dus. En voor je het weet zit je op andermans kinderen te passen, omdat die koters afgaan op grijs haar. Dat zou al een reden zijn om dag en nacht een muts te dragen.

Verderop was het rustig tot zelfs stil. We kwamen op een veld waar vooraan slechts één caravan stond. Het veld bestaat uit zeer ruime plaatsen, die afgebakend zijn met struiken en bomen. Achteraan bevindt zich een maisveld. We kozen een schaduwrijke plaats, waar de bus vrij vlak geparkeerd werd. Daarna installeerden we ons, door de stoelen en tafel tevoorschijn te halen, de drinkwatertank te vullen en aan te sluiten en de afvalwatertank onder de bus te plaatsen en de elektriciteit aan te sluiten. Na de lunch hebben we nog de luifel opgezet.

Een tripje in eigen land is zo achter de rug. ’s Middags waren we al weer zo actief dat we besloten op de fiets te klimmen. Met Fenna’s kar achter Sonja’s elektrische trekpaard. We hadden inmiddels gezien, dat de camping waar Robert verblijft op nog geen 10 minuten fietsen lag. Dit keer loog het internet niet en stonden we opeens oog in oog met onze familie. Surprise!  Ze stonden op een familiecamping met veel voorzieningen voor kinderen. Die hadden het daar prima naar de zin.