Vanmiddag ben ik op mijn prachtige fiets gesprongen om naar de loods te gaan. Ik ging daar twee dingen doen. Ten eerste wat opruimen en ten tweede het eindkapje van de bumper zoeken.
Het werd een aangenaam ritje in de zon. Onderweg kwam ik achter een jongeman te rijden, die met een headset op zijn hoofd al fietsend aan een blikje Red Bull zat te lurken. Afgaande op de drinkbewegingen maakte ik na zo'n 100 meter op, dat het blikje leeg was. Vanaf dat moment begon de jongeman geregeld terloops achterom te kijken. Ik wist wel waarom; hij wilde van dat blikje af. Helaas voor hem bleef ik hem op de route vrij lang volgen. En telkens keek ie even achterom. Totdat ik rechtsaf ging. Ik kon hem nog zien. En ja hoor, even later gebeurde het : hupsakee, het blikje ging op het gazon naast het fietspad.
 |
| gevonden! |
In de loods heb ik eerst een en ander opgeruimd. Tijdens dat werk dacht ik na over de plaats waar ik het eindkapje bewaard zou kunnen hebben. Toen de boel aan kant was begon ik weer te zoeken naar het eindkapje. Ik had twee mogelijkheden bedacht : of in een bakje onder de werkbank, of in mijn gereedschapskist. Het bleek in mijn gereedschapskist te liggen. Hoera! Niet zoals ik vermoedde vooraan, maar achteraan wat overigens eerst vooraan was, maar ik heb die kist een keer gedraaid. Zo, weer een vraagstukje opgelost. Ik heb het kapje na de vondst met een verfafbrander warm gemaakt en toen de bolling van de deuk eruit gedrukt. Het kapje heb ik nu op een opvallende plek in de bus gelegd. Om het weer te monteren moet de bumper er af. Geen probleem, want dan kan ik gelijk nog een ander klusje doen dat ik vergeten ben. Voor alle zekerheid zou ik als geheugensteuntje een briefje achter de bumper moeten plakken. Maar ja, dat wordt wat lastig.
