Het was al weer een tijdje geleden, dat ik, op weg naar Groningen, het knooppunt Joure passeerde. De laatste keer was er sprake van veel bedrijvigheid, wegversmallingen en snelheidsbeperkingen, die alle te maken hadden met de herinrichting van het knooppunt. Toen waren de fly-overs nog in aanbouw.Gisteren passeerden we het knooppunt opnieuw. Wat een verbetering! En het werk was zo goed als klaar. Het verkeer kan vanuit alle richtingen gewoon doorrijden op het Prins Clausplein -achtige knooppunt. Petje af voor de bouwers ervan.
Je zult maar met deze temperaturen buiten moeten werken. Vooral de mensen in veiligheidspakken zijn niet te benijden. Die zullen raar opkijken wanneer ze horen, dat kantoorpersoneel vanwege de warmte eerder naar huis gaat. Er zijn zelfs noeste werkers, die wegen aan het asfalteren zijn. Zo'n veiligheidspak wordt met deze hoge temperaturen eerder een moorddadig pak. Dus stoppen met werken lijkt me een veiliger en gezondere oplossing. De mannen en vrouwen waren bij Joure wat dat betreft op tijd klaar. Met een prima resultaat.
Vlak na het knooppunt, op de A7, zagen we nog hoe een mevrouw Volvo op het allerlaatste moment besloot toch maar niet naar het BP benzinestation te gaan. Ze gooide pardoes het stuur om en schoot over de belijning vlak voor een andere weggebruiker weer de weg op. De bestuurder van de grijze auto had niet eens tijd om te remmen. Maar het ging gelukkig nog net goed. We waren weer gewaarschuwd.
Onderweg kijk ik , als het even kan, naar de brandstofprijzen. Ik had voor vertrek nog diesel getankt รก 1,275 euro per liter. De hoogste prijs langs de snelweg betrof een station, dat 1,495 euro per liter diesel berekende. In het Groningse was het merkbaar minder warm dan in de polder. Er stond een koel windje. Na zoon en bagage gelost te hebben en een koele dronk in de tuin, ben ik naar Haren gereden. Daar werd ik opgewacht door mijn lieve tante, die ik al een tijdje niet gezien had. Het werd zoals gewoonlijk een gezellige middag met..... heerlijke nasi goreng. Want met enkel een kopje thee kom je bij Indische mensen niet weg.