In de weg lopen

Het is voor ons beiden een standaard gebeuren. Als we weer thuiskomen na een (korte) vakantie, gaan we de boel opruimen. Je weet, pas als dat gebeurd is, is de vakantie voorbij. Zoals gebruikelijk zien omwonenden, dat we weer terug zijn. De meesten beperken zich tot een korte onderbreking met meestal vragen als : "En, was het leuk?" of  "Naar de zin gehad?".  Ze doen dat vast vanuit de gedachte : "Ze zijn net terug en druk bezig, dus ik houd het kort." Maar niet iedereen denkt (zo).
Het komt daarom ook voor dat mensen een lang gesprek aangaan. Maar het kan nog erger. Er zijn er die tijdens zo'n lang gesprek ook nog flink in de weg staan. Er zijn erbij die zelf in de deuropening gaan staan kletsen. Het kan nog erger, want onder hen zijn er ook die je herhaaldelijk moet vragen : "Mag ik er even langs?" Opvallend is dan, dat ze reageren met de opmerking : "Ik geloof dat ik in de weg sta." Maar uit de weg gaan doen ze dan niet. Grrr! In het laatste geval breek ik mijn deelname aan het opruimen af. Ik vind dat gedrag zo irritant, dat ik mijn werk staak. Nog even en ik ga 's nachts aan het werk,