Er zij licht!

Oorspronkelijk had ons huiskamertje drie deuren. Een deur naar het halletje van de voordeur, een deur naar de gang en een (2e) deur naar de slaapkamer. Al die deuren waren van het type opdek en zonder glas. Ze maakten de kamer nogal somber. Alsof we in een doos opgesloten zaten. Een ander nadeel was, dat we niet met een oogopslag vanuit de huiskamer via de gang naar de achterdeur konden kijken. Soms stond bezoek opeens in de huiskamer : surprise! Of merkten we niet dat de achterdeur nog openstond.
We zijn op zoek gegaan naar dezelfde deuren, maar dan voorzien van vensterglas. Die vonden we na wat zoeken ergens in Noord Holland. De deurkozijnen in ons huisje hebben een afwijkende maat. Ze zijn breder (94 cm), zodat ook een rolstoel er gemakkelijk doorheen kan.
De beide deuren hebben we eerst ingekort (5 cm te hoog) en na wat pas en meetwerk aan dezelfde paumelle scharnieren opgehangen, waaraan de oude dichte exemplaren tot dan hun draai vonden. Dus geen boorwerk in de sponningen nodig. Het fijne van die scharnieren is, dat we de deuren gemakkelijk konden stellen. Een kwestie van in of uitdraaien. Met de ruiten in de deuren is een veel lichtere kamer ontstaan, met goed zicht op de gang en de achterdeur. Ook de slaapkamer en de gang zelf zijn veel lichter geworden. De deur naar het halletje hebben we zo gelaten. Eerlijk gezegd zou ik die ook wel willen vervangen door een met een ruit erin. Maar ik lig er niet van wakker.