Terugkijkend op de jaren die achter me liggen, gaan ze er met de tijd, ondanks de littekens, steeds mooier uitzien. Ik heb veel geleerd. Niet alleen vanwege mijn ouders en hun manier van opvoeden, maar ook van de mensen om mij heen. Zoals mijn broers en zussen, mijn vrienden, klasgenoten en later mijn zwagers en nog veel anderen die ik heb leren kennen. Het waren niet alleen positieve voorbeelden en/of ervaringen. Maar ik wist in die gevallen wel hoe het niet moest. Zo leerde ik eerst incasseren en later uitdelen. Ik leerde na te denken over fouten die ik maakte en mijn verantwoordelijkheid nemen in de vorm van straf. Ik moest vooral luisteren. Later leerde ik dat er ook zoiets als een weerwoord bestaat. 'Vele handen maken licht werk', zei mijn moeder als we in huis aan de slag moesten.
Gisteren zat ik te kijken (en uiteraard te luisteren) naar een jong stel, waarvan de jongeman heel veel in het huishouden doet. Ze waren het onderwerp in een aflevering ven Goedele on Top. Even terzijde, de tv stond al op die zender en ik had geen zin de afstandsbediening te pakken. Haha!
Zijn vriendin kwam enigszins lui over. Bij het minste geringste barstte ze in krokodillentranen uit. Waarschijnlijk bedoeld om medelijden op te wekken. Maar daar trapte Goedele niet in. De jonge vrouw had ook een negatief zelfbeeld ontwikkeld. Toen ik haar zo zag en aanhoorde, dacht ik : "In welke wereld ben jij geboren en groot geworden, meiske?" Ik had te doen met haar veel te lieve partner. Hij deed alles, behalve haar een schop onder de kont geven.
Goedele zette de vrouw eerst maar aan het (huishoudelijk) werk. De rest heb ik niet gezien. Maar ik realiseerde me wel, dat de jongedame nog heel veel moet leren en behoorlijk aan zichzelf zal moeten werken. Enige zelfreflectie kan ook geen kwaad. Wat dat betreft ben ik blij met de wereld waarin ik opgegroeid ben.