Je begrijpt dat er dus evenveel bakken voor zijn, waar het afval in bewaard wordt. Er is altijd relatief veel oud ijzer. Dat zijn vaak onhandige stukken. Als het kan, maak ik zo'n ombouwkast plat. Soms moet ik wat met de slijptol doen, om het materiaal voor de opslag en afhandeling wat handelbaarder te maken.
Omdat ik hooguit een paar uur per week aan het demonteren ben, valt het werk erg mee. Na zo'n 2 maanden zou je dat aan de hand van de hoeveelheden niet zeggen. De aanhangwagens worden zorgvuldig beladen. We houden daarbij rekening met de gewichtsverdeling in combinatie met de volgorde van uitladen. Dat inladen is daarom een tijdrovend werkje. Ook vanwege het gewicht van het afval. Bij de receptie wordt van de combinatie via de weegbrug het gewicht bepaald. Het lossen gaat veel sneller. Ik rij de aanhanger achteruit tot ie met de kont bij de oud ijzer berg staat. Daarna maak ik de achterklep los en schuif al het oud ijzer eruit. De rest van de metalen wordt in een loods per soort gewogen. Als de combinatie leeg is, wordt ie weer gewogen. Het verschil tussen het bruto gewicht van de bus met aanhangwagen na aankomst en de lege combinatie bij vertrek minus de gewogen metalen, geeft als resultaat het gewicht van het oud ijzer.
De procedure wordt afgesloten met een gedetailleerde rekening voor de boekhouding. Ook wat dat betreft blijven we het schoon houden. Als we terugkeren in de loods, valt de opengevallen erg op. Opgeruimd staat netjes en geeft een tevreden en rustig gevoel.