weer uit. Zo leek het toen we op Curaçao gezellig aan tafel zaten met mijn voormalige buurmeisjes en -jongen. Het probleem voor mij tijdens zo'n bijeenkomst is, dat ik niet zoveel kan onthouden. Het staat ook wat vreemd om tijdens zo'n gezellig gebeuren aantekeningen te gaan zitten maken of een dicteerapparaat aan te zetten of in te spreken. Ik herinner me enkel in grote lijnen bepaalde zaken die besproken zijn.
Ik hoorde op het nieuws dat op Curaçao veel zwerfhonden zijn. Men schat het aantal op zo'n 40.000. Op het eiland gaat men anders met dit en andere huisdieren om, dan hier in Nederland. In de jaren 60 was ook al sprake van zwerfhonden op het eiland. Ik herinner me nog, dat in bepaalde gevallen zwerfhonden doodgeschoten werden, zodra ze een erf betraden. Dat was toen toegestaan. Zwerfhonden hadden het gemunt op afvalbakken en kleine huisdieren zoals kippen en eenden. Hoe het omgaan met zwerfhonden tegenwoordig op het eiland geregeld is, weet ik niet.
Zwerfhonden vormen een gevaar voor de gezondheid. Ze zijn vergelijkbaar met mobiele vlooien- en tekenkolonies. Afgelopen week zag ik her en der borden hangen waarop -in papiamentu- opgeroepen werd een zwerfhond te adopteren. Een wat zinloze oproep, die meer effect zal hebben op toeristen die de lokale taal machtig zijn dan op de inwoners. Bij de laatste is het als het ene oor in, het andere We hebben tijdens ons verblijf ook zwerfhonden gezien. Het aantal viel mee. Al was het wel voor ons een opvallend straatbeeld, in de stad honden los te zien lopen. Soms in kleine groepen van 3 á 4 honden.
Er zal een beleid moeten komen met o.a. verplichte castratie of sterilisatie en registratie, om verdere toename van het aantal zwerfhonden te voorkomen. Het reeds aanwezige aantal zal op een of andere manier teruggebracht moeten worden. Hetzij door opvang, adoptie hetzij door laten inslapen.