Tijdens de vlucht van Curaçao naar hier heb ik de knoop doorgehakt. Ik besloot de Hanway, met pijn in mijn hart, te verkopen. De fraaie tweewieler stond maar daar onder een afdakje in zijn pyjama te staan en dat vond ik zonde. Een doodzonde. Dus heb ik, vechtend tegen de slaap, gisteravond een advertentie geplaatst. Binnen een paar uur had ik al veel reacties binnen. Een aantal zit al langere tijd te wachten op het moment, dat een gebruikte Hanway te koop aangeboden werd. Stuk voor stuk jongelui, die net of bijna het bromfietsrijbewijs hebben gehaald. Maar niet iedereen had voldoende gespaard. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt, was mijn insteek.
Nog geen dag later, vanmiddag, reed de Hanway de straat uit, met een zeer gelukkige jongeman op de buddy. Hij had ruim 80 km voor de boeg, maar die ging hij met veel plezier afleggen, zo zei hij.
Wat mij opviel was zijn enthousiasme gekoppeld aan een behoorlijke technische kennis van zaken. Het werd van beide kanten een open en gezellig gesprek. Natuurlijk heb ik hem verteld over het in eerste instantie vreemde startprobleem. Dat bleek dus niet in de hoofdzekering te zitten, maar in het contactslot. Het opvallende was, dat alle elektrische accessoires ook over dat contact lopen.
Met de kickstarter trapte ik het blokje gewoon aan. Maar vanwege het kleine euvel dat zich soms voordoet, doen de verlichting, richtingaanwijzers, claxon etc. het niet. Ik heb de storing direct bij de dealer gemeld en hem een week of wat geleden er nogmaals aan herinnerd. Alles vanwege de garantie.
De lege plek in de tuin wordt straks opgevuld door de snorscoot van Sonja. Die heeft al die tijd onder een hoes in de open lucht gestaan. 's Winters onder de overkapping, maar toch. Ik hoop van harte dat de koper veel plezier zal hebben aan de Hanway en dat hij heel veel veilige kilometers mag maken. Weer een fase afgesloten.Terugkijkend op 1,5 jaar Hanway bezit : Een Hanway RAW 50 is wat mij betreft in technisch opzicht en qua gebruik een goede en mooie aankoop geweest.