Op school leerde ik hoe ik brieven moest schrijven en beantwoorden. Ik leerde ook dat ik zorgvuldig moest zijn, omdat zo'n brief een visitekaartje is. Van mij of van een bedrijf waarvoor ik zou werken.
Het beantwoorden van een brief gebeurde met de aan mij gerichte brief naast me op de tafel. Ik moest zo'n brief 1 op 1 beantwoorden. Als beide brieven naast elkaar gelegd werden, zag je van links naar rechts een vraag en antwoord bericht. Op die manier ontstond een compleet antwoord of complete reactie op de ontvangen brief.
Die werkwijze zie ik steeds minder terug in de correspondentie van nu. Of het een brief betreft of een e-mail bericht, de afhandeling is vaak onvolledig. Er blijven te vaak vragen openstaan. Wat ik ook erg slordig vind, is dat men de naam en/of de adresgegevens niet correct geschreven heeft. Dergelijke fouten zijn voor mij een teken van desinteresse van de kant van de schrijver. Als ik ergens gesolliciteerd had en ik kreeg een antwoord met mijn naam en/of adresgegevens fout weergegeven, dan verdween zo'n brief ongelezen linea recta in de prullenbak.