Zo noem ik bepaalde muziek. Hoewel we thuis aardig wat voor die tijd moderne muziek hadden, stond de radio overdag op Hilversum 1 of 2. Op die zenders was het nog erg veel oude lullen muziek. Klassiek, operettemuziek en o ja, Nederlandstalige muziek. 's Morgens vroeg, als mijn pa naar werk moest, stond Radio Luxemburg aan. Met country muziek.
Op Curaçao was het totaal anders. We luisterden daar naar Radio Hoyer, waarop veel Amerikaanse muziek te beluisteren viel. De hele dag! De nieuw uitgebrachte nummers hoorden we daar veel sneller dan in Nederland. Maar ja, er lag een enorme plas water tussen de beide continenten en men moest ook in die tijd (einde jaren 50 begin jaren 60) roeien met de riemen die men had. Huh?
Dus op dat mooie eiland luisterde ik naar al die mooie High School muziek zoals I wanne be Bobby's girl, It's my party, I'm gonna knock on your door en af en toe naar Op een kangoeroe-eiland, een café zonder bier en Hou je echt nog van mij Rockin' Billy? Om op de laatste vraag maar te antwoorden : "Nee, want deze Billy hield van muziek." En later bromfietsen en motoren. Haha! Dus voor mij geen Puppy Love en dansen helemaal niet, dus don't Do the Twist voor mij. Veel van die songs uit de periode van 1961-1963 doen me dus direct herinneren aan Curaçao. De ene keer zie ik de huiskamer met de radio in de hoek naast onze slaapkamer, de andere keer de tuin of de veranda. En soms een baby die in slaap gesust moest worden. Vooral dus muziek voor tieners, verliefde tieners :