Alles is anders

bordeelsluiper

Dus die wespen waren dus geen wespen, maar vliegen die carnaval vierden of zo. Tegenwoordig is niets meer wat het lijkt.  Ik kan er niet altijd aan wennen, omdat ik uit een tijd stam waarin alles was zoals het leek. Een man was een man en een vrouw een vrouw. Nu zijn er verschillende soorten mannen en vrouwen. Sommige mannen zijn noch man noch vrouw of een beetje van beide. Dat geldt ook voor vrouwen. Misschien worden daarom zoveel naaktfoto's uitgewisseld; voor de zekerheid. Mijn plaats afstaan of een deur open houden voor een vrouw is zodoende in verval geraakt. Ik ben een keer geschrokken, toen zo'n Lola-achtig iemand mij toesnauwde dat ze/hij zelf die deur ook kon openen. Ik kwam er toen achter dat The Kinks mij al daarvoor hadden gewaarschuwd.
In mijn jeugd waren er ook maar een paar soorten schoenen. Sportschoenen (gympen en voetbalschoenen) en doordeweekse schoenen. O ja, en voor de rijken ook zondagsschoenen. Onze zondagsschoenen waren de doordeweekse, maar dan gepoetst met smeer uit een blikje van Erdal. Alleen al op het gebied van sportschoenen kan ik tegenwoordig kiezen uit tientallen verschillende soorten. Als AOW'er kan ik zelfs speciale langzaam-aan-loopschoenen kopen. Heel geruststellend. Je zou maar slecht ter been zijn en per ongeluk hardloopschoenen gekocht hebben, omdat zo'n snotneus per se omzet moet maken.
In de jaren 60-70 kwam er een soort schoeisel bij, dat direct te maken had met de seksuele revolutie. Dat waren namelijk de knielaarzen voor de dames (gedragen met ver daar boven de minirok) en voor de mannen de roemruchte bordeelsluipers. Haha! Die laatste hadden mijn broer en ik ook, maar thuis zeiden we tegen onze moeder, dat het 'clarcks' waren. Dat klonk beter.
Ook op het gebied van eten en drinken was het toen nog allemaal erg simpel en overzichtelijk. Water en brood, daar begon het mee. Ik hoefde nooit lang na te denken over wat ik zou gaan eten. Dat deed mijn moeder en dan was het voor mij eten wat de pot schaft. En alles opeten of net zolang aan tafel blijven zitten tot de gestolde jus en de koude aardappelen met andijvie op waren.
Ik moet nog steeds wennen aan het feit, dat naar iemand luisteren nergens voor nodig is. En aan het de hele dag zitten, staan of liggen priegelen met een telefoon lukt mij ook niet. Dat komt omdat ik opgevoed ben vanuit de gedachte, dat ik mijn leven zinvol moest gaan doorbrengen. En ik ben er nog steeds blij om.