Vanmorgen hoorde ik meneer Timmermans uitleg geven omtrent de benoeming van (weer) een Duitser (Selmayr) op een hoge post in de EU als opvolger van de Nederlander Italianer... (huh?). Op de vraag of Timmermans vooraf van de promotie op de hoogte was, antwoordde hij dat Juncker hem een dag(!) eerder hem dat gezegd had. Alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is. Dus van een groeipad van Selmayr is hier geen sprake.
Timmermans sloot het korte interview af met de woorden : "...ik snap dat veel mensen hun twijfels hebben, maar Selmayer snapt op zijn beurt dat hij nu een andere rol heeft en daarom mag ie van mij blijven...." Over vriendjespolitiek gesproken. Of was Timmermans net van de alcohol af?