Met nieuwe kansen. Het is al weer een paar dagen maart, hoera! En.... ik voel me een stuk beter. Vanmorgen werd ik zowaar wakker met een goed gevoel in mijn lijf. De griep is op zijn retour. De zon schijnt en de koude wind is met de noorderzon vertrokken. Ik heb de afgelopen dagen wat tijd gestoken in een nieuw fotoalbum over onze uitstapjes en vakantie in 2017. Ik heb al een hoofdindeling gemaakt en de foto's geselecteerd. De komende periode ga ik per hoofdstuk de boel detailleren.
Vanmorgen hebben we onder de overkapping in de zon koffie gedronken. Gistermiddag heb ik daar ook even gezeten met Fenna toen Sonja onze Mike naar het station bracht. Maar ik vond het toch net iets te fris. Dat was vanmorgen heel anders. Ondanks het mooie weer houd ik me voorlopig nog rustig. Ik heb de Hanway gestart, omdat ie al zo lang stilstaat. Oké, niet goed voor het milieu ook al is het een viertakt motorblokje. Maar mijn gemoed wil ook wat en ik houd al erg veel rekening met ons milieu.
Morgen ga ik een paspoort aanvragen. Dat heb ik nodig als ik een ander deel van ons koninkrijk wil bezoeken. Nee, niet Friesland en/of Limburg, al zou je dat misschien wel verwachten. Haha! Voor zo'n document moet ik vooraf een afspraak maken. Toen ik daartoe de website van de gemeente bezocht en de woorden 'paspoort aanvragen' intoetste in het zoekveld, kreeg ik direct suggesties voor een paspoort voor..... vreemdelingen en vluchtelingen! Ik dacht gelijk : "O, en ik dan?" Ach ja, dat vreemdelingen en vluchtelingen gedoe is overal behoorlijk doorgeschoten. Ook ik moet plaatsmaken voor die groep. Vindt men. Ik ben ook al een keer in het Engels aangesproken. Ik had nooit verwacht dat ik zou bijdragen aan het vluchtelingen en vreemdelingen probleem. Wat een domheid,hè? Oké, ik ben Lelystad ontvlucht. Maar zo erg was het daar niet. Hoewel.....