Met een koude neus

De bus heeft ruim twee weken stilgestaan. Met de laatste tijd de neus in de koude wind. Ik was benieuwd of ie gemakkelijk zou starten. Ik was van plan om een retour Elburg te doen. Nadat ik de sleutel van het contact een slag had gedraaid, begon het voorgloeien. Dat duurt bij deze bus relatief lang. Ik krijg telkens beelden van een kop koffie, als ik op het doven van dat controlelampje zit te wachten. Zodra het lampje uitging, startte ik de 2,5 diesel. Wat denk je? Na amper anderhalve omwenteling sloeg het blok aan : Vroem! Niet gek voor een koude, winterse start.
Ik ben rustig het dorp uitgereden, zodat het blok alle tijd kreeg de olie rond te pompen en warm te worden.
Er stond een flinke bries uit het oosten. Ik reed met de wind in de flank richting Elburg. De afstand is zo'n 15 kilometer over een vrij stille binnenweg, waar maximaal 80 km/uur is toegestaan. Daar heb ik me aan gehouden, want zo'n diesel en de hoge zit nodigen niet bepaald uit tot racen. Met deze bus word ik geregeld ingehaald. De oude diesel is niet zo vlot tijdens het optrekken in de eerste en tweede versnelling. Vooral in die fase willen andere automobilisten mij graag voorbij.
In Elburg ben ik via een rotonde gekeerd, dus het blok bleef draaien. In totaal ruim 30 km gereden, genoeg om het blok flink op te stoken. Weer thuis heb ik de bus aan de andere kant van de straat geparkeerd. Hij staat nu in de zon met de kont in de koude, schrale wind en de neus volop in de zon. De komende week worden nog lagere temperaturen voorspeld, vandaar de verandering.
Omdat ik de gloeibougies nog steeds niet vervangen heb, heb ik nog maar eens met een pipet vol zeer dunne (naaimachine) olie de aansluiting op het blok gedruppeld.