Kids van de Koningstraat

in de Koningstraat, augustus 1973

Gisteren hebben we afscheid moeten nemen van een dierbaar familielid. Ze heeft al langere tijd een heftig gevecht gevoerd tegen een nare ziekte. Uiteindelijk heeft ze die strijd verloren.
Onze nicht was een van de groep neefjes en nichtjes die we ooit geregeld zagen in de Koningstraat, bij oma en opa. Daar, op nummer 65, hebben hun drie zonen, Joop, Daaf en Henk, met hun vrouwen en eerste kinderen gewoond. Het zag er letterlijk zwart van de mensen, met een kaal (van mijn opa) en een blond (van mijn tante) koppie als uitzonderingen. Ach ja, dat was een leuke tijd met enkel mooie herinneringen.
Van dat drietal had elk stel in die periode al drie kinderen, waarvan elk kind wel een leeftijdgenootje had bij een van de andere stellen.
Zo is een band ontstaan, die tot op de dag van vandaag nog steeds hecht is. Alsof we allemaal deel uitmaken van één gezin. Dat vertrouwde gevoel als we bijeen zijn is nooit verdwenen. Ik vind het erg bijzonder en een voorrecht die beginperiode te hebben meegemaakt en tot die groep te mogen horen.
Sinds het verdwijnen van de Pasar Malam in Renkum beperken de ontmoetingen zich te vaak op droevige momenten, zoals gisteren.  Ik heb me voorgenomen ook eens op leuke momenten mijn gezicht te laten zien. Het leven is kort. Speciaal voor de kids van de Koningstraat :