Door rood

voor de zogenaamde motorrijders

Iemand vroeg of hij het risico zal nemen om zonder winterbanden naar een sneeuwgebied in Duitsland te gaan. En of er in dat gebied en op de route erheen politiecontrole is. Een beetje vreemd om zo'n vraag bij anderen neer te leggen. Of is zo'n iemand onzeker en heeft ie lak aan regels? Zou hij na een ongeval of bekeuring de mensen die 'ja' hebben gezegd de schuld geven? Zal deze meneer ook andere regels negeren als er geen controle is? Vreemd hoor.
Wat ik ook wat vreemd vind is het gezwaai van motorrijders naar elkaar. Leuk toch? zou je denken. Tot op zekere hoogte. Ik ben motorrijders tegengekomen die mij niet herkenden als een collega-rijder. De manier waarop zij toen met mij (en anderen) omgingen was het tegenovergestelde van dat leuke gezwaai. Ik herinner me nog twee gevallen, waarin ik me in bedekte termen liet ontvallen ook motorrijder te zijn. Ik kreeg een grote mond en een ander ging over de rooie, toen ik hen wees op onverantwoord gedrag in de vorm van rijden op de stoep en tegen het verkeer in. Wat denk je toen ik zei, dat ik als motorrijder zoiets niet zou doen? Toen werd men opeens weer vriendelijk tegen mij. Ik kreeg zelfs excuses aangeboden. Daar houd ik dus niet van. Dat gedrag komt mij huichelachtig over.