Ik heb mijn verjaardag weer overleefd. Hoera! Gisteren was de laatste dag van Mikes project Recruitment Days 2017 in Groningen. We waren uitgenodigd daarvan een deel bij te wonen. Dus reden wij richting het noorden om hem in de Martiniplaza te ontmoeten. Een leuke rit van zo'n 130 km, die het motorblok van de Ducato weer even flink opstookte. De tank was vol en ik heb er maar weer wat spul ingegoten om de injectoren en overige zaken te reinigen. De laatste keer was voor het vertrek richting Roemeniƫ.
Als we na lange tijd weer bij de roemruchte rotonde van Joure aankomen, is er geen rotonde! Voor ons was het gewoon rechtdoor rijden. Weliswaar door een gebied waar duidelijk nog aan de weg wordt getimmerd, maar het geeft al een goede indruk hoe het er straks zal uitzien. Er zijn ook fly-overs om het verkeer zonder oponthoud andere richtingen op te sturen. Het weer en de wegen vielen mee. De sneeuw was bijna overal al verdwenen. Aangekomen bij de Martiniplaza herkende ik plots weer die omgeving. Op hetzelfde parkeerdek stalde ik de leaseauto als ik de vestiging van Centric daar bezocht. Maar dat is al weer zo'n 15 jaar geleden, toen ik nog als Peoplemanager door het land zwierf.
In de ontspanningsruimte was het een druk geroezemoes van veel jonge mensen, waarvan de meesten keurig in het pak / mantelpakje. De afgelopen 8 maanden heeft Mike samen met zes andere studenten hard gewerkt om dit project, een 3-daags evenement waar (grote) bedrijven en (bijna) afgestudeerden elkaar ontmoeten, te realiseren. Mike zelf had als hoofdtaken het bewaken en beheren van de financiƫn en het vice voorzitterschap. Maar hij verleende ook anderen hand en spandiensten, vooral in de laatste fase toen twee leden wegens omstandigheden niet aanwezig konden zijn.
Het evenement was aanzienlijk uitgebreider dan ik dacht. Er waren 11 nieuwe bedrijven aanwezig op het jaarlijks terugkerend evenement. Een unicum, zo werd ons verteld. Het was niet enkel een kwestie van kennismaking over en weer, maar er werden ook presentaties en sessies gehouden. Daarvoor waren zes aparte ruimtes beschikbaar, die gedurende die drie dagen alle bezet waren. Studenten konden bij bedrijven opdrachten uitvoeren (sommigen duurden bijna 3 uur), die door het bedrijf beoordeel werden of presentaties volgen. Men kon ook in aparte ruimtes een op een gesprekken voeren. De bedrijven konden namelijk gedurende het evenement de krenten uit de studenten-pap halen. Andersom konden de studenten op hun beurt dat ook doen. Pas na de rondleiding van Mike realiseerden we ons wat een enorme klus het was geweest om zoiets te organiseren en tijdens de 3 operationele dagen te begeleiden. We maakten ook kennis met de andere projectgroepleden en merkten al snel dat het een hechte groep was, waarvan elk lid zijn / haar eigen expertise had ingebracht. Van een aantal van hen waren ook ouders aanwezig. Na ruim 3 uur verlieten we Martiniplaza om in het centrum van Groningen samen met de ouders van de andere leden van de projectgroep iets te gaan eten. In het restaurant ontmoetten we nog een paar ouders. Er werd een aantal toespraakjes gehouden. In een van die toespraakjes werden de ouders bedankt voor het feit, dat het de projectgroepleden gegund was hun studie gedurende 8 maanden terzijde te schuiven, om deze ervaring op te doen en die met trots op het cv te kunnen bijschrijven. Het werd voor mij een zeer vermoeiende, maar toch ook weer erg interessante dag. Al moet ik toegeven, dat ik vanmorgen heel vroeg (00.30 uur) bekaf terugkwam in het Drontense, waar Fenna ons in extase verwelkomde. Maar het was allemaal wel de moeite waard.