Ja, ja, de overheid schreeuwt het van de daken : de nog in leven zijnde Molukse veteranen die voor ons land hebben gevochten krijgen een eerbetoon van het ministerie van Defensie. Hoera! juicht Defensie. Dat kan nu, want ruim 70 jaar later zijn het er niet zoveel meer. "Dat scheelt weer veel geld", zal Vadertje Staat gedacht hebben. Een paar jaar eerder is men deze bewust vergeten nog in leven zijnde groep via een pay-back regeling financieel tegemoet gekomen. Dat gold en geldt overigens niet voor de nabestaanden. Die piesen naast de Hollandse pot.
Een schandalige vertoning van een overheid die de mond vol heeft over racisme, discriminatie, integratie en zich quasi sociaal opstelt ten opzichte van vreemdelingen. En dat alles ruim 70 jaar na de oorlog. Het is bijna niet te geloven. Het ware beter alle Molukkers (dus ook postuum) inclusief hun nabestaanden te compenseren en te bedanken. Nu riekt het weer naar die typische VOC kruideniersmentaliteit.
Ik herinner me nog dat in de jaren 90 o.a. Fred Gommers zich sterk maakte voor de vermelding van omgekomen Indisch Marinepersoneel van de Onderzeedienst. Hun namen stonden niet op het oorlogsmonument in Den Helder vermeld. Eerst werden de namen alsnog toegevoegd. Aan de achterzijde (!) van het monument. Na weer protesteren werden de namen op de voorzijde geplaatst. Ja mensen, zo erg is het gesteld met ons zo gastvrij en tolerant land.